Ik ben getrouwd met een Poolse man, zelf ben ik Oostenrijks-Nederlands. Het is bij ons dus een cultureel zootje. Inmiddels spreekt mijn man goed Nederlands en ik zelf een aardig woordje Pools. Dat was in het begin wel anders. Daar het Duits van mijn man niet verder ging dan “Meine Mutter is(s)t Computer”, was onze voertaal toen Engels.
Het is denk ik al bijna 10 jaar geleden. Ik was dat het weekend bij hem in een plaatsje vlak bij de Belgische grens. We woonden toen dik 150km uit elkaar en ik profiteerde volop van mijn gratis OV-studentenkaart.
Die zondag was het een mooie nazomerse dag en we hadden door de bossen gewandeld.
Toen we weer thuis kwamen ging ik mijn spullen pakken. Ik ging die avond weer met de trein naar huis.
Ik zat op het bed en zag in mijn ooghoek ineens iets bewegen. Er kroop iets over de op de muur.
Met een gil sprong ik overeind. Er zat een hele grote, harige, dikke spin op de muur.
Mijn man kwam kijken wat er was en ik vroeg hem of hij die spin weg kon halen.
Hij lachte en zei dat zo’n klein beestje toch geen kwaad doet.
Toen ik die avond na een lange reis thuis kwam, belde ik nog even dat ik goed was aangekomen.
Mijn man zei: “Weet je wat er bij mij gebeurd is?” En hij zei in het Engels: “There is a spider in my bag!”
Ik begon hem meteen te plagen en zei dat die kleine beestjes toch niets doen? Had hij hem maar weg moeten halen. Hij werd een beetje boos en zei dat het helemaal niet om te lachen was. Was hij stiekem dan toch bang voor spinnen? Hij zei dat hij dat hij iemand ging vragen om de “spider in his bag” weg te halen. Je kon er namelijk goed ziek van worden.
Ineens begon er iets te dagen… Spider, spin, teek? Niet bag (tas), maar back (rug)! Oh nee, hij had een teek in zijn rug en ik stond hem uit te lachen! Zo, nu zaten we tenminste weer op een lijn! Weg misverstand, nu nog weg teek. Tekentang, weg teek, niks aan de hand!
