Een nieuwe sport, het moest er weer van komen. Gewoon even “me time”, verstand op 0 en gaan. Ik wou iets anders en zo begon de zoektocht.
Wat vind ik eigenlijk leuk? Wat zoek ik in een nieuwe sport? Ik begon met een lijstje:
1. Wat had ik allemaal al eens gedaan?
2. Waar was ik niet schrikbarend slecht in? Alle balsporten vielen dus per direct af. De bal weet mij namelijk alleen te vinden als ik er niet op voorbereid ben, meestal vol in mijn gezicht. En als ik hem dan wel moet vangen of raken, dan gaat hij nooit daarheen waar ik hem hebben wil.
3. Waar kan ik mijn ei in kwijt? Ik wil sowieso zweten. Heb eens pilatus gedaan op een blauwe maandag. Het is zeker goed voor je en het kan heel zwaar zijn. Maar op het moment dat ik stil moet zitten, met mijn ogen dicht en naar mijn “inner core” moet luisteren kun je mij wegdragen.
Al met al: Ik weet dus wel ongeveer wat ik wil en vooral ook wat ik niet wil. Mijn doelen?
– Sterker worden, spierballen kweken
– Dag zwemband, hallo zwembad
– Betere conditie opbouwen, dus geen gehijg meer als ik achter mijn kids aan moet rennen met een volle winkelkar.
– Grenzen verleggen, uitgedaagd worden.
Mijn sport(s)loopbaan
De allereerste echte sport na zwemles was voor mij ballet. 
Hoewel ik de tutu’s prachtig vond, was het stilstaan aan de bar met een strenge juf niks voor mij. Het werd streetdance. Ik danste een paar jaar met veel plezier. Mijn echte passie? Paarden! Na lang zeuren mocht ik op voltige: het komt erop neer dat een paard rondjes rent aan een longeerlijn en je er dan kunstjes op doet. Ik vond het fantastisch en mocht na een tijdje zelfs een keer met het eerste team mee op wedstrijd. Ik werd “gelift” door twee tieners terwijl het paard rondjes galoppeerde. Toen ik mijn individuele oefening moest doen, zou een grote jongen van rond de 18 mij een voetje geven. Je moet namelijk zelf op het paard springen, maar ik kon niet bij de ringen waar je je aan op kunt trekken. Hij gaf me een goeie zet en voor ik het wist lag ik er aan de andere kant weer naast. Ja, ook nog met mijn mooie, glimmende stretchpakje in de paardenstront. Ik hield er uit eindelijke een overbelaste knie aan over. Geen succes dus. Eindelijk mocht ik echt op paardrijden. Mijn grote passie en dat is het nu nog, al heb ik er nu met werk en kids even geen tijd voor. Een paar jaar later ging ik naast paardrijden ook teakwondo trainen. Ik vond het fantastisch! We hadden een toptrainer, die in iedereen het beste naar boven haalde. Of je nou jong, oud of zelfs fysiek of geestelijk beperkt was, dat maakte niet uit. Persoonlijke groei van lichaam en geest, daar ging het om. De sport gaf me veel zelfvertrouwen. Met vaak en lang trainen schopte ik het letterlijk tot de rode band met zwarte slip. Uiteindelijk ben ik door een skiblessure gestopt en later paste het niet meer in mijn volwassen leventje om 2 tot 3x per week training van 1,5uur of langer te volgen. Fitness was de volgende stap en dat ging lang goed. Toch hou ik er van wat meer uitgedaagd te worden door een trainer. Ik wisselde bodypump af met fitness tot mijn eerste zwangerschap. Daarna heb ik het hardlopen opgepakt. Ik haatte het, maar het was het enige dat ik kon doen wanneer ik wilde, desnoods met kinderwagen. Het was zwaar, maar ik hield vol. Met gezond eten viel ik uiteindelijk meer dan 20 kilootjes af, die er tijdens en na de zwangerschap (uit het niets?) bijgekomen waren. 
Gemotiveerd door het Belgische “Start To Run” met leuke muziek, coaching (alé ge kunt fier op uw zelf zijn, nu goed recupereren over 2 dagen gaan we verder) en 5km Kikarun als doel, heb ik het best lang volgehouden. Ik kreeg een nieuw doel: de Mudmasters! Het leek me zo gaaf maar stiekem durfde ik eerst niet. Uiteindelijk dacht ik “Who cares? Go for it!” In mijn pauzes ging ik naar de sportschool voor wat krachttraining en ik bleef hardlopen. Vorig september 2016 was het zover en ja ik haalde het! Ik vond het super! De afwisseling van kracht en cardio, heerlijk door die modder ploegen. Blijven gaan, van megaglijbaan tot tijgeren en half geëlektrocuteerd worden. Niet denken, gewoon doen. Dat vond ik leuk! Kon ik daar niet iets mee?
Een nieuwe sport, het moest er echt van komen. Deels voor lichaam, maar zeker ook voor geest. Gewoon even “me time”, verstand op 0 en gaan. Een vriendin wees me op een leuke sportschool die net in mijn woonplaats gestart was. In een andere plaats zijn ze al erg succesvol en starten nu dus ook hier. Ik deed een proefles en was om! Ze geven 2x in de week intensity en 2x in de week bootcamp. Wat mij zo aanspreekt?
– Elke training is anders
– Individueel en in groepsverband je grenzen verleggen
– Elke les is een nieuwe berg die je moet overwinnen
– Afwisselend binnen en buiten trainen
– Lekker zweten
– Zowel cardio als kracht
– Betaalbaar (ook niet geheel onbelangrijk!)
Ik heb mijn nieuwe sport gevonden! Mijn tip? Blijf dicht bij jezelf, maar probeer af en toe eens iets nieuws! Ik weet zeker dat jij je nieuwe sport ook zult vinden.
Nieuwsgierig bij welke sportclub ik sport? Bekijk hier de Facebookpagina van Fit12 Dronten!
Bron foto’s: Pexels en Mudmasters
